2 juni 2022. Het weer is fantastisch en we zijn al vroeg op pad om een stuk van de Pembrokeshire coast path te wandelen. Het is een ruw pad dat over de kliffen voert en af en toe steil omhooggaat, dan weer flink daalt. Om er te komen moeten we eerst zigzaggend omhoog. Onderweg lopen we via een wandelbrug over de vertrek-pier van de boot naar Ierland. We zien veel vogels, zelfs orchideeën, de gevlekte orchis. Op zee is het rustig, het water is kalm en er vaart af en toe een kotter voorbij. Na ruim vijf kilometer maken we rechtsomkeert. Als we de verharde weg weer bereiken valt ons oog op een bordje met ‘burriel site’. Toch maar even kijken. Het pad ernaartoe is waarschijnlijk als maanden niet meer gebruikt, het is overwoekerd met onkruid en brandnetels. We komen aan bij drie grafkelders waarvan geschat wordt dat ze tussen de 4500 en 6000 jaar oud zijn. Bij opgravingen heeft men allerlei zaken gevonden zoals aarden potten en stenen werktuigen. De grafkelders bestaan uit een aantal rechtopstaande stenen, waarover een platte steen is gelegd. Daaronder werd de overledene geplaatst. Jammer dat deze site zo afgelegen ligt en zo slecht onderhouden wordt. Ze verdient beter. Na de lunch even bijkomen en daarna het dorp in. Blijkt dat veel winkels zijn gesloten in verband met de verjaardag en het platina jubileum van de Queen. Er zijn inwoners die hun huis hebben versierd, aan het aantal te zien, is men hier niet echt koningsgezind.
We lopen de market place binnen om het wandtapijt van de laatste invasie te bewonderen. Het is gebaseerd op het tapijt in Bayeaux, waarop de Normandische invasie in 1066 valt te bewonderen. Het Welsh tapijt is door 77 mensen uit de streek gemaakt. Zij hebben er vier jaar over gedaan. Op het tapijt staat ook de moedige Jemima Nicholas afgebeeld. Het tapijt is 30,4 meter lang en 53 centimeter hoog.
Na het avondeten naar Fishguard Castle, althans, wat ervan over is gebleven. Het fort werd in de 18e eeuw gebouwd ter verdediging van een mogelijke invasie van Napoleon. In het fort stonden acht negenponder kanonnen. Toen de Fransen in 1797 Fishguard naderden vuurden de soldaten van het fort de kanonnen af. De Franse invasievloot schrok hiervan en besloot om hier niet aan land te gaan maar bij Strumble Head. Van het fort is niet veel meer over. Alleen het munitiedepot is nog intact. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het fort uitgerust met twee Lewis machinegeweren en een zoeklicht. Het gebruikt als uitkijkpunt en ter verdediging van de haven gebruikt.
We wandelen nog een stukje van het Coast Path en ook hier is het weer fantastisch. Veel vogels en ontzettend veel konijnen. Een plek om weer terug te komen, dat zeker.
erwin_damhuis
Reageer
Door op Verzenden te klikken gaat u akkoord met onze Privacyverklaring (AVG)