29 mei 2022. Gisteren zagen we op de wandelkaart een reeks watervallen, welke te bereiken zijn via het Watkin Path. Dit wandelpad, naar de top van Mount Snowdon, is het oudste wandelpad en werd in 1892 door Sir Edward Watkin geopend. Het is ook het zwaarste pad, hoewel de eerste helft goed te doen is. Het pas gaat over in de Snowdon Horseshoe en dat één van de pittigste varianten. We maken eerst een wandeling langs een groot meer, Llyn Gwynant. Het wandelpad voert langs de linkerzijde van het meer en is behoorlijk zwaar. Er zitten hier en daar wel wat lichtere stukken in maar ook best zware stukken waar je echt moet uitkijken. Via de camping wandelen we weer naar de grote weg om vandaar uit richting het Watkin Path te wandelen. Dit pad begint met een trap die overgaat in een grindpad. We steken twee bruggetjes over. Onder één bruggetje stroomt een beek, de andere staat leeg. Echter, als het flink regent, moet het water met geweld hiernaar beneden komen.
We vervolgen onze weg en op een gegeven moment zien we inderdaad de waterval. Via een olifantenpaadje wandelen we tussen twee verlaten en vervallen huizen door om uiteindelijk bij de waterval te belanden. Het is een spectaculair gezicht, maar we beseffen op dat moment nog niet dat dit nog maar het begin is. Via een smalle brug steken we de waterval over. Een paar volwassenen en kinderen spelen in één van de poelen. Ze dragen allemaal een wetsuit en dat mag ook wel met deze watertemperatuur. We vervolgen onze weg en komen de ene na de andere waterval tegen. Het is af en toe een flinke klim op een rotsachtig pad. Langzaam komt opnieuw een aantal vervallen gebouwen in zicht. Of hier ooit een watermolen heeft gestaan, is onduidelijk, maar het zou een zeer strategische plek zijn geweest. Erica neemt even pauze en ik wandel door, op zoek naar een punt waar we de rivier kunnen overstekken. Hier en daar liggen wat flinke keien in het water en als ze droog zouden zijn, durfde ik het wel te wagen, maar dat zijn ze niet. Een nat pak is zo gehaald, los van eventueel letsel. Ik wandel opnieuw langs een aantal vervallen en verlaten huizen, als ik een doorgang zie: via een hek, door een weiland vol schapen kunnen we aan de overkant van de rivier komen. Ik haar Erica op en samen nemen we deze ontsnappingsroute. Het gaat vrij eenvoudig. Rechts staan de resten van wat ooit de ‘sheperds office’ is geweest. Het moet een groot huis zijn geweest en aan de staat te zien staat het al tientallen jaren leeg. Ook dit huis is destijds gebouwd met behulp van leisteen. Hoe lang het al leeg staat is onbekend, gezien de staat waarin het verkeerd, moet het al jaren zijn.
We wandelen aan de andere zijde van de rivier teug. De watervallen zijn ook nu in volle omvang te zien. Het kan niet anders, dan wanneer het flink regent, het hier erg spectaculair moet zijn. Gelukkig is het droog…
erwin_damhuis
Reageer
Door op Verzenden te klikken gaat u akkoord met onze Privacyverklaring (AVG)