Dag 3: Boana Island.
De dag begint bewolkt en de zonsopkomst is daardoor wat minder spectaculair. Bovendien liggen we voor een eiland waardoor de zon een andere speling van de natuur veroorzaakt. Vandaag staat Boana island op het programma. Arie heeft op zijn vorige trip foto’s van de bewoners gemaakt en deze wil hij nu gaan brengen. We worden warm onthaald door de bevolking en iedereen is enthousiast. De meeste inwoners zijn naar een naburig dorp om een bruiloft te vieren.
De inwoners leiden ons rond in hun dorp. De hoofdstraat is niet breder van één meter, een riant fietspad dus. Bij één van de woningen word ik door de bewoner binnen gevraagd. Ik maak van de uitnodiging gebruik en mag rondkijken in de woonkamer. De man is rond de 50 jaar, mager en gekleed in een T-shirt van Qatar. Aan de muur hangen een aantal foto’s. Een foto van een man in militair uniform: het is de man in zijn jongere jaren. Daarnaast een foto van vier vrouwen: zijn vrouw en drie dochters.
De huiskamer ziet er voor westerse begrippen primitief uit: een grote bruine bank, een kleine salontafel en links een TV-kast met daarin een satellietontvanger en een grote TV. In de kamer ernaast staat een grote koelkast. Het ziet er allemaal retro uit, maar het is wel schoon. Met handen en voeten communiceren we met elkaar. De man is erg hartelijk en op zijn terras zet ik hem op de foto.
Intussen hebben zich een groep kinderen en vrouwen rondom Erica en mij verzameld. Ze willen allemaal met ons op de foto.
Na het afscheid maken we een rondvaart rondom het eiland en we zien spectaculaire rotsen en vergezichten. Het lijkt af en toe ‘skull-island’ ui de film King Kong. De palmbomen vinden houvast op de steile rotsen en tegen enkele rotwanden wordt zelfs cassave verbouwd. We zien een boer op blote voeten over de richel balanceren. Het doet me pijn om dat te zien, omdat de eilanden door lava zijn ontstaan. En deze lava heeft erg scherpe punten en moet erg pijn doen…
Na een frisse versnapering wordt het tijd voor snorkelen. Omdat de zon schijnt, is het prachtig onder water. Je verliest daar het gevoel voor tijd volledig, omdat je aandacht wordt gepakt door het vele moois. Ik ben dan ook lichtelijk teleurgesteld als we weer aan boord moeten komen. Maar na de lunch kunnen we opnieuw snorkelen… De lunch is verrukkelijk: saté van zeevruchten, een deegproduct dat voor mij ondefinieerbaar is maar erg lekker, gemarineerde kip en verse groenten en fruit in gemarineerde kokosmelk. Hoe Gede, de kok, dit allemaal verzint is mij een raadsel. Maar hij weet iedere dag weer wat anders en verrassends op tafel te toveren.
Na de lunch weer snorkelen en nu vlak onder de kust van het eiland. De zon maakt het koraal zeer kleurrijk en ik kijk mijn ogen uit. We snorkelen rondom het eiland, althans, dat is de bedoeling, De sterke stroming zorgt ervoor dat we de cirkel net niet rond krijgen. Tegen 15:30 uur zijn we weer aan boord en vaart de Ombak Putih voor een lange reis naar ons volgende doel: Ceram. De reis gaat 12 tot 14 uur duren, langs de kusten van vele eilanden. Terwijl we varen gaat de zon op spectaculaire wijze onder. Een afsluiting van een heerlijke dag.
Reageer
Door op Verzenden te klikken gaat u akkoord met onze Privacyverklaring (AVG)