Misool en Tomolol

---

Dag 5: Misool Island, Tomolol cave, snorkelen en dolfijnen
Jammer genoeg begint deze dag met regen, maar de dag wordt meer dan goed gemaakt met het spotten van dolfijnen. Arie is al op en we praten wat over mijn eerste reis van Bali naar Flores. Arie kent ook het verhaal van de Singaporees die dit jaar door een Komodovaraan is gegrepen. Deze toerist weigerde de entree van € 20,0 te betalen, dus kon hij het park niet in. De ranger wees hem op de gevaren eb bleef bij zijn standpunt. Dus besloot de man op eigen houtje op verkenning te gaan. Hij bezocht het enige dorp om vandaar uit een wandeling op het eiland te maken. De dorpelingen vonden hem maar een rare gast, die nauwelijks iets zei. Toen de dorpelingen hem vroegen waar hij vandaan kwam, wie hij was en wat hij kwam doen bleef het stil.
Tegen alle waarschuwingen van de dorpelingen in begon de man aan zijn wandeling. Ergens tijdens zijn wandeling werd hij aangevallen en gegrepen door een varaan. Het dier greep hem bij zijn kuit, scheurde een stuk vlees uit zijn been, waarna de man zich wist los te rukken. De dorpelingen kwamen vervolgens op zijn gegil en geschreeuw af. Dat laatste heeft zijn leven uiteindelijk gered. Hij werd met een speedboot naar Flores gebracht en vandaar uit met een vliegtuig naar Bali. Er gaan geruchten rond dat hij inmiddels is overleden, andere geruchten spreken dat weer tegen.
Arie vertelt dat in de afgelopen jaren vele rangers door de varanen zijn aangevallen. De ranger die Alexander Reeuwijk in zijn boek beschrijft, zat in zijn kantoor, met de rug naar de ingang toe. De deur stond gewoon open. Arie kent hem persoonlijk en had hem al meerdere keren gewaarschuwd dat het niet slim is om met de rug naar de ingang te zitten. Bovendien stond de deur permanent open en konden varanen gewoon binnen wandelen. Ze hoefden alleen maar twee treden van vijftien centimeter op. Maar de ranger wuifde alle waarschuwingen weg. Tot de dag dat een varaan zijn kantoor binnen wandelde en hem in zijn kuitbeen greep. Hij heeft het overleefd en vanaf dat moment heeft men een grote plaat voor de ingang gezet waardoor de varanen buiten blijven, maar de deur open kan blijven staan.
Niet lang daarna werden de kantoren vervangen door nieuwe, moderne gebouwen. Deze werden op een veilige hoogte gebouwd. Maar opnieuw liet men zich verrassen. De trap, die leidde tot de ingang, werd van hout geconstrueerd, echter, de achterzijde van de traptreden bleven gewoon open. Je kon dus gewoon tussen de treden doorkijken. Op een dag liep de zwager van Arie naar beneden en werd hij tussen de traptreden door, door een varaan gebeten. De varaan wilde het slachtoffer naar zich toetrekken, maar omdat de ruimte tussen de treden zo klein was, was de varaan genoodzaakt los te laten. Dat was het geluk voor de zwager. Sindsdien zijn de traptreden gesloten.
 
Ondertussen varen we Raja Ampat binnen en nadat de Ombak Putih de ankers heeft gedropt gaan we snorkelen. Ondanks dat het bewolkt is, zie ik veel kleurrijk koraal en veel anemoonvissen, de zogenaamde ‘Nemo’s’.  Daarnaast anemonen, een zeeslang, bloedkoraal en nog veel meer. Na anderhalf uur snorkelen varen we verder, richting Misool en Tomolol.

De Ombak Putih laat opnieuw haar ankers zakken en we stappen in de dinky’s. We varen gestaag tussen de eilanden door. Geen enkele eiland is hetzelfde en de grootte verschilt van enkele vierkante meters door vele vierkante kilometers. Tijdens de rondvaar begint het te stortregenen maar dat deert niemand. Het regenwater is net zo warm als het zeewater. Na een korte vaart komen we bij de rotstekeningen van Raja Ampat. Niemand weet wanneer deze tekeningen zijn gemaakt en wat de betekenis er van is. Er zijn verschillende theorieën en de meest aannemelijke is dat het signalen zijn van lokale vissers. Zij hebben mogelijk tekens aangebracht omdat hier rijke visgronden zijn.
 

We gaan snorkelen. Jammer genoeg is het water behoorlijk troebel, toch zijn de kleuren prachtig. Ik weet vier clownsvissen tussen een zee-anemoon vast te leggen. Ik zie de rode zeester, de ‘armed seastar’. Hij is vuurrood en langs de randen zwarte strepen. De uiteinden van de vijf armen zijn wit. Verder zie ik het ‘mushroom koraal’, de blauwe zeester en natuurlijk vele vissen en soorten koraal.
 

De dag eindigt met een optreden van de crew. Er wordt gezongen en gedanst. Natuurlijk komt de Papoea song voorbij. Een mooie afsluiting van de dag.