Red bird of paradise.
Vandaag wordt een lange dag. Vroeg opstaan. Om 03:45 vertrekken we voor een wandeling van een uur naar de locatie waar we de red bird of paradise kunnen zien dansen. Voorwaarde is wel dat het droog is, en dat is het gelukkig. We stappen in het donker in de dinky’s en met behulp van onze hoofdlampen banen we ons een weg door de duisternis, op weg naar de aanlegkade. Daarachter bevindt zich een kleine lodge en als iedereen van boord is, beginnen we met de klim. De hoofdlamp komt nu echt goed van pas, want het is werkelijk pikkedonker.
We zijn nog maar net weg of we horen een vreemd geraas en even later worden de sluizen opengetrokken. Het regent dat het giet en al snel is iedereen doorweekt. Ik trek een beschermhoes over de rugzak en vervolg mijn weg. Het blijft regenen en het pad wordt er niet beter op, integendeel.
Als we bij het platform aankomen wordt het gelukkig droog en geduldig wachter we op de vogels. Het duurt even, maar dan verschijnt een mannetje. Ik pak mijn videocamera en begin te filmen. Het dier zit op zo’n twintig meter hoogte en het tegenlicht maakt het filmen erg lastig. Het mannetje doet zijn best om een vrouwtje te lokken en uiteindelijk verschijnt er één. Maar ze heeft geen belangstelling! Ze zit haar verenkleed te poetsen en vertrekt daarna weer, het mannetje teleurgesteld achterlatend. Even later komen nog wat andere mannetjes aanvliegen en opnieuw weet ik er één vast te leggen. Maar geen vrouwtjes, ondanks alle inspanningen.
Na ongeveer een uur vertrekken we weer naar het beginpunt. We zijn amper aan de afdaling begonnen of het begint weer te regenen. Alsof de natuur even rekening met ons heeft gehouden. Als we bij de dinky’s aankomen is het weer droog en terug op de Ombak Putih genieten we van het ontbijt. Na een warme douche stelt Arie voor om een rondvaart te maken langs de vele eilanden. Dit blijkt een uitstekend idee te zijn, want we zien zoveel moois: de white ballied sea-eagle, de stender billed cuckoo dove en natuurlijk vele palmbomen en prachtige mangroven. Af en toe varen we langs resorts, doe door de lokale bevolking worden gerund. Voor slechts 30 dollar per nacht kun je er slapen en ontbijten en lunchen. Het stromende water komt van de berg. Omdat er geen tussenhandel is, verdienen de inwoners direct aan deze resorts. Hoe lang dit zo blijft is de vraag, want als het grote geld zich aandient, moeten we maar afwachten of alles zo blijft. En dan is het snel afgelopen met de rust en zal de natuur nog verder aftakelen.
Na de lunch neemt Arie ons mee naar een uitkijktoren, die we die ochtend hebben gezien. We hebben hier een prachtig uitzicht. De klim naar boven is evenwel een uitdaging en de afdaling des te meer. Geen pad voor niet getrainde mensen. Overal kom je primitieve ladders van bamboe tegen, die op zich een uitdaging vormen. Maar de beloning, het uitzicht, maakt alles goed.
Gelukkig komt iedereen zonder kleerscheuren boven én weer beneden. Terug op de Ombak bereiden we ons voor om opnieuw te gaan snorkelen. Opnieuw is dit een hele belevenis en na een uur snorkelen zwem ik samen met Natalie weer terug naar de Ombak. En zo eindigt een lange maar prachtige dag.
Foto: Nancy Johnston. https://tinyurl.com/yc4z2k87
Reageer
Door op Verzenden te klikken gaat u akkoord met onze Privacyverklaring (AVG)