Start of the adventure

---

4 december 2017, start van het avontuur.
De wekker gaat om 06:30 uur af. Langzaam worden we wakker in onze hotelkamer op Ambon. De zonnebrand van de dagen ervoor zorgt voor een ietwat onaangenaam gevoel. Maar dat mag niet deren, want vandaag vertrekken we met de Ombak Putih voor een tiendaagse reis ‘tussen de lijnen’. Nadat we hebben gedoucht wacht het ontbijt. Samen met Alexander en Cilia genieten we van een heerlijk Indonesisch ontbijt. Langzaam druppelen ook de andere gasten binnen, die aan boord van de Ombak Putih gaan. Een echtpaar van dik in de zeventig, Freek en Marietje, komt uit Nederland maar hebben beide hun roots in Indonesië liggen. Beide zijn geboren in het Jappenkamp. Steve en Mary uit Amerika: hen hebben we gisteren al ontmoet op de Commonwealth Begraafplaats op Ambon. Chris, Rahwia en Rahwia jr uit Nieuw Zeeland. Carmen en Wende uit Alaska. Jake en Natalie uit Canada, Andre en Angela uit Duitsland en de reisleiding Arie en Nita. Tijdens het ontbijt worden we verrast door de aanwezigheid van Anastasia. Zij heeft de reis van Erica (december 2016) en mij (april 2017) begeleid. De ontmoeting is hartelijk en zij zal ons vandaag op Ambon rondleiden.
Na het ontbijt vertrekken we voor ons eerste reisdoel. De koffers blijven in het hotel achter en worden later naar de boot gebracht. Ons eerste reisdoel is de Commonwealth begraafplaats op Ambon. Hoewel we deze gisteren ook al hebben bezocht, kom ik er graag weer. De ‘raintrees’ hebben behoorlijk indruk gemaakt. Helaas blijkt de batterij van de camera leeg, dus nu maar film maken. Het resultaat kun je hier bekijken.
We vervolgen onze reis naar het andere gedeelte van Ambon. Gisteren hadden we de nieuwe brug al gezien en overwogen deze over te steken. Blij dat we dat niet hebben gedaan, want de afstand blijkt groter dan verwacht. De brug is in april 2016 opgeleverd en verbindt beide schiereilanden met elkaar.
We arriveren bij Fort Amsterdam, een bolwerk dat in de Gouden Eeuw werd beheerd door de Verenigde Oost-Indische Compagnie, de VOC. Het fort werd oorspronkelijk door de Portugezen gebouwd, maar de Hollanders wilden het graag hebben voor hun handelsposten. Een oorlog was het niet waard, dus hebben ze het slim aangepakt. De Portugezen voerden een streng beleid jegens de oorspronkelijke bevolking. Naast het voeren van handel hadden zij ook tot doel de bevolking te bekeren tot het christendom. Voor de Hollanders was handel de belangrijkste drijfveer en het geloof interesseerde hen niet zo. Omdat de Portugezen keiharde maatregelen troffen tegen degenen die zich niet wilden bekeren (soms met de dood tot gevolg), keerde de bevolking zich steeds meer tegen hun bezetters. De Hollanders lieten weten dat de bevolking hun eigen geloof mochten behouden en dat maakte dat de bevolking uiteindelijk in opstand kwam tegen de Portugezen. Nadat deze verjaagd waren, namen de Hollanders het fort zonder bloedvergieten over.
Het fort verkeert nog steeds in goede staat en geeft een goed beeld over de koloniale periode. Het wordt omringd door een hoge muur met kantelen. Mogelijk dat hier ook kanonnen hebben gestaan. Bovenin het fort heb je een mooi en adembenemend uitzicht over Ambon.
 
Vlakbij het fort staat de christelijke Immanuel Kerk. Deze werd in 1514 gesticht. Tijdens de bloedige rellen tussen Moslims en Christenen (1999 – 2006) werd de kerk vernield. In 2007 besloot de overheid de kerk te restaureren en vanaf dat moment wordt deze gebruikt om jaarlijks de slachtoffers van het conflict te herdenken. Moslims en christenen komen dan tezamen in deze kerk. Vlakbij deze kerk staat de Waipauwe moskee (1414). Volgens de legende werd deze moskee op een berg gebouwd. Nadat het bouwwerk was voltooid, vertrokken de werklieden naar huis. De volgende dag bleek de moskee te zijn verplaatst van de berg naar de huidige plek. Waarheid of niet, het is weliswaar een kleine moskee, maar daardoor niet minder indrukwekkend. Helaas mogen we het bouwwerk niet betreden.
Na dit bezoek is het de bedoeling een plantage te bezoeken, maar deze blijkt gesloten. Anastasia vertelt ons daarom in het dorp zelf over de verbouw en oogst van nootmuskaat. De handel in kruiden en specerijen vormde in de Gouden Eeuw de ruggengraat van de VOC. Deze allereerste international had het monopolie op deze handel. Tegenwoordig wordt er vanaf Ambon nog wel gehandeld in dit product. De oogst wordt op straat, in de zon gedroogd. Zowel het nootmuskaat als de foelie (bijproduct) liggen te drogen.
 
Terug naar Kota Ambon, de hoofdstad. Het is een anderhalf uur durende rit en als we uiteindelijk in de haven aankomen ligt de Omak Putih al statig op ons te wachten. Helaas zijn de papieren nog niet klaar dus starten we met een heerlijke lunch. Daarna volgt een uitgebreide instructie van Arie. Hij werkt al twintig jaar voor SeaTrek en andere reisorganisaties en ontpopt zich gaandeweg de reis als een zeer ervaren reisleider met veel kennis van het land en de bevolking. Nita is voor de tweede keer aan boord en wordt ingewerkt.
Om 17:00 uur wordt het sein op groen gezet en vertrekken we. De trossen worden losgegooid en de dinky’s binnen gehaald. Nadat het schip is gedraaid verlaten we de baai van Ambon, het avontuur tegemoet. Links en rechts van de baai liggen dorpen en zie je de minaretten van de moskeeën. Opeens klinkt de kreet ‘dolfijnen!’ Rechts van ons zwemmen dolfijnen. Helaas zijn ze te ver weg, waardoor het fotograferen moeilijk is.
 

Langzaam gaat de zon onder en kleurt de hemel oranje-rood. We varen een prachtige zonsondergang tegemoet. Tegen 18:30 geeft Alexander zijn presentatie over de geschiedenis van met name de natuur in dit gebied. Aan de hand van zijn boek ‘reizen tussen de lijnen’ vertelt hij over de reis van Alfred Russel Wallace. Daarna volgt een fantastische maaltijd: saté, nasi ajam en groente. Het geheel wordt afgesloten met vers fruit. Daarna wordt de bemanning aan ons voorgesteld. Alle bemanningsleden komen uit Indonesië. In dit grootste moslimland spreekt men 673 verschillende talen. De voertaal op de Ombak Putih is Engels. Daarna nog genieten van de warme avond: de aangename temperatuur maakt dat je altijd aan boord wilt blijven….