Tomolol cave and dolphins

---

Tomolol Cave en dolfijnen
We zijn over de helft! Het was de bedoeling om vanochtend met de dinky de zonsopkomst tegemoet te varen, maar helaas is het te bewolkt. Misschien morgen. De dag wordt echter goed gemaakt door een aantal dolfijnen die naast de Ombak zwemmen.
Na het ontbijt stappen we in de dinky’s en varen we naar een prachtige grot. Deze ligt verborgen tussen de vele eilanden van Raja Ampat. Deze grot kun je op drie manieren binnenkomen. Direct bij de ingang staat een primitief altaar. Het is niet toegestaan om op dit altaar te staan, het is een heilige plaats. Via een vervallen trap kun je de grot bezoeken, maar de meesten besluiten om dat zwemmend te doen. Het is een prachtige ervaring, hoe dieper je de grot binnen zwemt, des te donkerder. Overal hoor je de vleermuizen piepen en aan het ‘plafond’ hangen enorme stalactieten. De wanden zijn getekend door vele miljoenen jaren erosie. Het wordt nergens echt pikkedonker, want halverwege zie je de uitgang alweer. John stelt voor om een stukje terug te zwemmen om via een smalle zijingang naar de andere kant te zwemmen. We zwemmen nu rakelings onder de rotsen door, de ruimte tussen het oppervlaktewater en de rotsen is hooguit 30 centimeter. Het is dus oppassen geblazen. Na enkele tientallen meters bereiken we weer de buitenwereld. We worden ingesloten door tientallen meters hoge rotsen, waar allerlei palmbomen tegenaan groeien. Overal staan witte en roze orchideeën, behorend tot de soort ‘Maanorchidee’. Het water is erg kalm en vormt de perfecte spiegel voor de omgeving. Dat maakt het geheel nog spectaculairder.
 

Langzaam komen de dinky’s weer onze kant op en gaan we aan boord. Ari vaart nog langs een aantal mooie plekken. Terug aan boord van de Ombak worden we verrast door een vijftal dolfijnen. Ze zwemmen minutenlang met het schip mee en halen allerlei capriolen uit. Dit zijn de kersen op de taart.
 

Tijdens de lunch begint het behoorlijk te betrekken. We snorkelen nog even maar dan is het toch verstandiger om aan boord te komen. Af en toe rolt een donder over de oceaan, alsof het ons wil waarschuwen. En dan worden de sluizen losgetrokken. Snorkelen gaat vandaag niet meer lukken dus stelt Arie voor om verder te varen, naar onze volgende bestemming. Het wordt een middagje luieren, schrijven, lezen, tekenen, schilderen en praten. Een serene rust die alleen wordt overstemd door het stampen van het schip.
Een mooie aanvulling op het verhaal van de Komodovaranen, die ik tijdens mijn reis in april heb gezien, is het feit dat deze dieren pas in 1911 zijn ontdekt door een Nederlander. Hij moest het eiland verkennen, ontdekte deze dieren en nam twee dode exemplaren mee naar Batavia. Het duurde niet lang of deze ontdekking ging de wereld rond: er waren nog levende dinosauriërs gevonden!
In 1926 bezocht W. Douglas Borden Komodo in opdracht van het American Museum of National History en de dierentuin in de Bronx. Naast het zoeken naar deze dieren, schoot hij ook een film, die de titel ‘the lost world’ kreeg. De film werd een wereldhit. Border keerde naar Amerika terug met twaalf dode exemplaren en twee levende. Merian C. Cooper liet zich door deze film inspireren en stuurde een brief aan Borden waarin hij zijn idee verder toelichtte. Cooper stond in die tijd bekend als producer en filmregisseur en als gevolg van de film van Borden kwam hij op het idee van de film ‘King Kong’. Deze film uit 1933 is nu een klassieker en de legende van ‘beauty and the beast’ is folklore geworden. Cooper schreef:

‘When you told me that the two Komododragons you brought back tot he Bronx Zoo were eventually killend bij civilisation, I immediately thought op of doing the same thing with my giant gorilla. I had already established him in my mind in a prehistoric island with prehistoric monsters, and I thought of having him destroyed by the most sophisticated thing I could think of in civilisation and in an most fantastic way. My very original concept was to place him on top of the Empire State Building and have him killend by airplanes.’

Zie daar, de geboorte van de film ‘King Kong’, geïnspireerd op de Komodovaranen.
 
Hoewel er geen echte teleurstelling heerst over het afgelasten van het snorkelen, worden de gemoederen ineens actief bij het zien van een school dolfijnen. Deze dieren zwemmen in het kielzog van de Ombak Putih en geven een leuke show weg. Een prachtig cadeau.